Έτσι για να δροσιστούμε....
(μια που δεν προβλέπεται κάτι καλύτερο)
μέχρι την Ανατολική Ροδόπη
ξεσκονίζοντας τις αναμνήσεις μου και
ξεθάβοντας φωτογραφίες από την τελευταία
φορά που είχα την τύχη να βρεθώ εκεί,
πριν λίγα χρόνια.
Ένας απ' τους πολλούς παραπόταμους του Νέστου,
φουσκωμένος απ' τις συχνές βροχές,
ακόμα και μες στο κατακαλόκαιρο.
Για τους ενδιαφερόμενους
ακολουθούν πληροφορίες,οι οποίες δίνονται
σε κάθε επισκέπτη με τη μορφή φυλλαδίου,
στο Μουσείο του Φρακτού:
βρίσκεται το δασικό εργοτάξιο του Φρακτού
σε υψόμετρο 1200 μέτρα.
Εδώ υπάρχουν ξύλινα σπιτάκια,όπου μπορεί κανείς
να μείνει δωρεάν αν ενημερώσει εγκαίρως το δασαρχείο,
ένα μεγάλο και εξοπλισμένο με τα απαραίτητα μαγειρείο
με τραπεζαρία,μπάνια με ζεστό νερό και
η παρέα των δασοφυλάκων που μένουν στα βουνά
χειμώνα καλοκαίρι φροντίζοντας το δάσος.
επιτρέπεται το ελεύθερο κάμπινγκ,
για όσους δεν φρόντισαν να ενημερώσουν εγκαίρως
το δασαρχείο.
Υπ' όψιν,
η θερμοκρασία το βράδυ πέφτει στους
9 βαθμούς Κελσίου, Αύγουστο μήνα!
Κορυφές δασωμένες
όπου φτάνει το μάτι.
Για καλή τους τύχη και βέβαια λόγω του είδους
της βλάστησης και της υγρασίας,
τα δάση αυτά δεν κινδυνεύουν
ιδαίτερα από πυρκαγιές.
Όχι πως δεν πιάνουν φωτιά, αλλά αυτή είναι έρπουσα,
σιγοκαίει δηλαδή μόνον στο έδαφος το στρώμα με τα
πεσμένα ξερά φύλλα και αφήνει άθικτα τα δέντρα.
Έτσι το δάσος παραμένει άθικτο στο μεγαλύτερο μέρος του
τόσο από φωτιές όσο και από την ανθρώπινη παρέμβαση.
Το... Αρκουδόρεμα,
όπου πολύ συχνά οι αρκούδες
κατεβαίνουν για να ποτιστούν.
Παρανέστιες
βατραχοιστορίες!
Εκείνη...
(το καβούρι στα δεξιά
περνούσε τυχαία από κει)
μετά από σφοδρή... βατραχομαχία
ο βάτραχός μας θριάμβευσε
και το γιόρτασε, όπως ήταν αναμενόμενο,
με την καλή του!
εξ ού και τα στιγμιότυπα
και ζήσανε αυτοί καλά....
Όσο για εμάς...