Tuesday, July 10, 2007

Μακρύ καλοκαίρι







Θα’ ναι μακρύ αυτό το καλοκαίρι

Ο ήλιος θα χαράζει με πύρινα δάκτυλα

δρόμους φωτιάς στ’ αρχαία σου χώματα

πορφυρές πολιτείες θα ορθώνει στη δύση σου


Καυτός ο άνεμος

τη μορφή σου θα δίνει στα νεφελώματα

τ’ όνομά σου θα γράφει με τ’ άσπρα του δόντια

στους βράχους που ρίχτηκαν μικρά ξεχασμένα νησιά

από καταβολής του κόσμου στην κόκκινη θάλασσα


και θα’ ρθουν οι παλίρροιες διεισδυτικές

βαθύτερα θα εισχωρούν στον Αύγουστο

καινούργιες ακτές θα ορίσουν στα φλεγόμενα όνειρα

κι ακρωτήρια προεκτάσεις των πόθων

στην γη των αποχωρισμών


και τ’ άστρα κρεμασμένα στο σκοτεινό σου πρόσωπο

πιο φωτεινά θα δείχνουν κι απ’ τον ήλιο της μέρας

πιο μεγάλα κι απ’ αυτό το φεγγάρι

που μ’ ολοστρόγγυλη απορία κοιτάει τ' ολοκαύτωμα

πιο κοντινά θαρρείς σ’ ετούτο το καλοκαίρι

το πυρπολημένο από την προσδοκία του αδύνατου.