Εικόνα αρχαία

Και είδα
να καθρεφτίζεται εκεί
στο ρυτιδωμένο κάτοπτρο
της θάλασσας του χρόνου

το ασημένιο πρόσωπο
με τα σημάδια απάνω του
ενός αρχαίου ανέμου
που δεν φύσηξε ακόμα

κι όμως

τρεις κοίτες ποταμών εγχάραξε
στο πεπερασμένο μέτωπο
χειμάρρους
κι αυλακιές βαθιές
γύρω από στόμα χάους
με χείλη σμιλευμένου αλάβαστρου

λίμνες σκοτεινές ετάραξε
όμορφα μάτια
να θωρούν το χρόνο
και ν’ αντιφέγγουν ουρανό

λόφο ανόρθωσε
μύτη περήφανη
τ’ αρώματα να οσμίζεται
της ύπαρξης

στης κόμης το στροβίλισμα
ριπές του κόσμου
νέφη καινοφανή αναδύθηκαν
γεννήτορες αστέρων

Ω! θαύμα μου
πώς την εικόνα να κρατήσω
ακέραια;
Πώς να ιστορήσω το άπειρο;

6/30/2007